از کارگران حق طلب و معترض شرکت موتوژن تبریز حمایت کنیم!
در پی اعتراضات به حق کارگران قراردادی شرکت موتوژن تبریزبه نازل بودن سطح دستمزدها و قراردادهای موقتی که از هفته پیش آغاز شده بود و درنهمین روز اعتصاب، کارفرما حکم به اخراج یکجا و فله ای حدود هفتصد کارگر زحمتکش را که سالهاست مشغول کار در این شرکت بزرگ تولیدی موتورهای الکتریکی هستند، نموده و یکبار دیگر ماهیت پلید نظم حاکم بر میهنمان در چشم همگان آشکارگردید. شرکت موتوژن که در زمره بزرگترین شرکت های صنعتی- تولیدی ایران می باشد در جریان موجهای خصوصی سازی، از سالها پیش به بخش خصوصی وا گذار گردیده بود. قاعدتا بر اساس همان قانون کار رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، در حیطه شغل هایی که دارای خصلت دایمی هستند می بایست قرارداد های ثابت و دایمی میان کارفرما و کارگر منعقد گردد. به همین خاطر، حق طبیعی کارگران موتوژن داشتن قرارداد های دایمی و کار ثابت است و اعتراض کارگران قرارداد موقت نیز بر چنین استدلالی استوار بوده وبر اساس قوانین موجود نیز کاملا بر حق می باشد . همه اینها در حالی است که یک ماه مانده به پایان سال و در آستانه سال نو، صاحبان سرمایه، هفتصد خانوار را از حق طبیعی داشتن کار و در آمدی که بتوانند معیشت شان را تامین کنند، محروم نموده و “عیدی” پایان سال را بدین شکل پرداخت نموده و در شرایطی که فشار گرانی و تورم کمر اکثریت کارگران و زحمتکشان شاغل را نیز خم نموده است، این گروه بزرگ از کارگران را به همراه خانواده هایشان به برزخ بیکاری و بلاتکلیفی شغلی و معیشتی پرتاب می نمایند.
این نخستین نمونه از برخورد ضد کارگری سرمایه داران با کارگران و مزد بگیران میهنمان نبوده و نیست. دراین مورد به نمونه های فراوانی میتوان اشاره کرد از جمله اعتراضات وسیع و دامنه دار و سراسری معلمان زحمتکش ایران برای دستیابی به همسان سازی و سطح درآمدی متناسب با یک زندگی انسانی، کارگران گروه ملی فولاد خوزستان در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و خطر تعطیلی کارخانه ، کارگران اخراجی نورد لوله اهوازدر اعتراض به اخراج، کارگران صنایع کاغذ سازی پارس در اعتراض به نداشتن امنیت شغلی و واسطه بودن شرکت های پیمانکاری و سطح نازل مزد و دهها نمونۀ دیگر.
برخورد از موضع به اصطلاح بالای کارفرمایانی که بسیاری از آنان از رانت های حکومتی نیز برخوردارند، ناشی از نداشتن سطح معینی از سازماندهی و تشکل چه محلی و چه سراسری درون طبقه کارگر ایران می باشد. هر چند که کارگران شجاع و مبارز در سراسر ایران در بخشهای مجزا از هم، دست به اعتراضات دلیرانه زده واعتصابات و تجمعات متعددی را سازمان داده که در مواردی با وجود برخورد های سرکوبگرانه نیروهای پلیس حامی کارفرمایان دولتی و خصوصی، به پیروزی هایی نیز دست یافته اند اما به دلیل نداشتن تشکل های مستقل و سراسری، متاسفانه در بسیاری از موارد از دستیابی به مطالبات به حق خود محروم مانده و یا مجبورند بهای سنگین تری را درجهت دستیابی به مطالباتشان بپردازند
از سوی دیگر جمهوری اسلامی و کارفرمایان بخش دولتی و خصوصی که بر این امر واقفند، تلاش می کنند تا به این اوضاع تداوم بخشند اما بی گمان اینان در اشتباه محض هستند چرا که با تمام سرکوبی که بر کارگران و زحمتکشان ایران روا می دارند، جنبش حق طلبی سر ایستادن نداشته و گام به گام توانسته است دشمنان خود را به عقب بنشاند و در آینده ای که چندان دور هم نیست با بر هم زدن توازن نیرو، خود را سازمان داده و با برقراری سازمانهای صنفی طبقاتی خود، بر این دشمنان ستمکار غلبه نماید.
سازمان اتحاد فداییان خلق ایران به عنوان سازمانی چپ و سوسیالیستی، همیشه و هر زمان در این رزم و پیکار، خود را همراه و همپای کارگران زحمتکش و مبارز شرکت موتوژن و همه جنبشهای مطالباتی و مترقی کارگران و زحمتکشان، ملیتهای ایرانی، زنان و روشنفکران و دانشجویان مترقی میهن مان می داند و بر این اعتقاد است که با وجود و ادامه حاکمیت رژیم ستمگر حاکم، آب خوش از گلوی مردم ایران فرو نخواهد رفت. برای تضمین آینده ای عاری از استبداد و ستم و دستیابی به نان، کار، مسکن، آزادی، دمکراسی و عدالت؛ اتحاد، همراهی و همگامی همه جنبش های اجتماعی شرط اول می باشد.
زنده باد مبارزات کارگران حق طلب موتوژن تبریز
سرنگون باد رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی
سازمان اتحاد فداییان خلق ایران
تاریخ اول اسفندماه 1400 – 20 فوريه 2022
