زندان ، شکنجه و آزار نویسندگان، معلمان، کارگران و … را متوقف کنید!

«تا زمانی که مطالبات فرهنگیان محقق نگردد ما خیابان را ترک نخواهیم کرد. سرکوب و زندان و پرونده سازی قادر نیست جنبش معلمان را یک گام به عقب براند» : قطعنامه پایانی تجمع سراسری معلمان، روز اول اردیبهشت 1401

زندان ، شکنجه و آزار نویسندگان، معلمان، کارگران و … را متوقف کنید!

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران  در قطعنامه پایانی تجمع سراسری معلمان ایران با تأکید بر ادامه مبارزه تا تحقق خواست ها و مطالبات برحق معلمان ایران، سرکوب و پیگرد معلمان را افشا کرده اند.

در این قطعنامه آمده است:

«در ادامه مطالبه گری در سال گذشته نیروهای امنیتی و قوه قضاییه به‌صورت مستمر و سیستماتیک سرکوب معلمان را ادامه دادند امروز محمدتقی فلاحی، لطیف روزیخواه، یعقوب یزدانی، حسین رمضانپور، ناهید فتحعلیان، زینب همرنگ، معصومه عسگری، هاله صفرزاده، عالیه اقدام دوست، هاشم خواستار، محمدحسین سپهری و جواد لعل محمدی دوران حبس خود را سپری می‌کنند درحالی‌که اسماعیل عبدی به‌صورت ظالمانه بیش از هفت سال است که به بند کشیده شده است  ما خواهان آزادی بی‌قیدوبند تمام معلمان دربند به‌ویژه اسماعیل عبدی هستیم.
در دور جدید سرکوب معلمان شاهد صدور احکام ظالمانه علیه فعالان صنفی هستیم. صدور ۵ سال حکم زندان و به همراه تبعید و ممنوع‌الخروجی برای رسول بداقی، صدور ۴ سال و ۶ ماه حکم برای جعفر ابراهیمی، ۱۲ سال حبس علیه مهدی فتحی و تأیید حکم زندان رسول کارگر و فرزانە ناظران پور همه برای ارعاب معلمان است ما خواهان لغو این احکام ظالمانه هستیم.
سرکوب معلمان محدود به این موارد نمی‌گردد طی شش ماه گذشته صدها معلم در سراسر کشور به بازپرسی و نهادهای امنیتی احضار شده و دادگاه محمود بهشتی لنگرودی، محمود ملاکی، عزیز قاسم‌زاده ، رادا مردانی ، پیروز نامی ، علی کروشات، فرنگیس نسیم پور، غلامرضا غلامی کندازی و … برگزارشده است و محمد رضا رمضانزادە نیز دوران محکومیت خود را با پابند الکترونیکی سپری می کند.»

جمهوری اسلامی ایران سیاست اِرعاب و سرکوب را در همه زمینه های اجتماعی با شدتی تحمل ناپذیر ادامه می دهد تا کنشگران را به زانو درآورد، به عبس!. زندان ها، از آزادی خواهان پرشده است. حکومت اسلامی پاسخ مطالبات برحق معلمان، کارگران، زنان، دانشجویان، روزنامه نگاران و … را با زندان و شکنجه می دهد.اما مبارزات همچنان ادامه دارد.

علیرضا ثقفی از کانون مدافعان حقوق کارگر و عضو کانون نویسندگان ایران و همسرش به  “اتهام” شرکت در تظاهرات اول ماه مه در دو سال پیش دستگیر شده اند. ثقفی که از بیماری قلبی رنج می برد، پس از انتقال موقت به بیمارستان، دوباره به زندان برگردانده شده است. پزشکان نسبت به خطری که جان او را تهدید می کند، هشدار داده اند.

نرگس محمدی کنشگر حقوق بشر دوباره به زندان برگردانده شده و سلامتی او نیز در خطر است.

چهل و سه سال کشتار، شکنجه و زندان قادر نشده است تا مبارزان و آزادی خواهان و نیز کسانی را که تنها جرم شان مطالبات صنفی است، به سکوت وادارد. برعکس هر روز بر تعداد مبارزات و مطالبات در گوشه و کنار کشور افزوده می شود.

ما با هشدار نسبت به خطری که جان زندانیان سیاسی و کنشگران اجتماعی را تهدیدی می کند، دمی از مبارزه و افشاگری برای آزادی  فوری و بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از پای نخواهیم افتاد.

از همه فعلان  حقوق انسانی و سازمان های بین المللی مدافعِ حقوق بشر نیز می خواهیم که بر اقدامات خود برای فشار بر جمهوری اسلامی  تا آزادی همه زندانیان سیاسی بیافزایند.

معلمان زندانی آزاد باید گردند!

علیرضا ثقفی، نرگس محمدی و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنید!

انجمن دفاع از زندانیان سیاسی-عقیدتی در ایران؛ پاریس

٢١ آوریل ٢٠٢٢

adpoi@yahoo.fr