فراخوان شورای سازماندهی کارگران نفت: اعتصاب برای توقف ماشین اعدام های حکومت
بیانیه کانون نویسندگان ایران : اعدام بس! قتل و کشتار و سرکوب بس!
*
فراخوان شورای سازماندهی کارگران نفت: اعتصاب برای توقف ماشین اعدام های حکومت
روز ۲۱ آذر خبرگزاری قوه قضاییه خبر اعدام مجیدرضا رهنورد جوان ۲۳ را اعلام کرد.
این اقدام حکومت شمشیر کشیدن به روی همه مردم و از جمله ما کارگران است که بیش از ۴۳ سال زندگی و معیشتمان به یغما رفته و نابود شده است.
معنای این کار یعنی خفه کردن هر صدای اعتراضی که به فقر و بیحقوقی و گرسنگی و چپاول و غارت معترض است.
یعنی خفه کردن صدای مردمی که فریاد میزنند زن، زندگی، آزادی.
بنابراین دیگر جای تامل نیست؛ این اعدامها و تهدید به مرگ عزیزانی که در بازداشت هستند، اعتراض همه ما مردم است.
این جنایت آنقدر شنیع است که حتی درون خود حاکمیت هم نزاع و دعواست. ما دیگر این سرکوبها را بر نمی تابیم، ما دیگر فقر و بی تامینی و بساط چپاول پیمانکاران مفتخور و دزدی ها و چپاول ها را بر نمی تابیم.
خوشبختانه فراخوانهایی از سوی همکاران به اعتصاب داده شده است. همکاران رسمی برای روز ۲۶ آذر فراخوان به تجمع اعتراضی بزرگ و سراسری داده اند و همکاران دیگر در پتروپالایش ها برای روزهای سوم، چهارم و پنجم دیماه فراخوان به اعتصاب داده اند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، ضمن حمایت از همه این فراخوانها، چاره کار را در متشکل و همبسته شدن برای اعتصاب می داند.
تاکید ما بر پاسخ فوری علیه سرکوب و اعدام توسط دستگاه قضاییه جنایتکار است و این پاسخ چیزی جز اعتصاب ما کارگران نفت و بستن شیرهای نفت نیست.
ما درخواست میکنیم فعالانه با ما تماس بگیرید تا سریعتر زمانی برای اعتراض سراسری تا پایان دادن به این جنایات را زمانبندی کنیم.
باید کاری کرد تا این بساط قتل و جنایت و اعدام جمع شود.
ما بر همه خواستها و مطالباتمان تاکید داریم.
*
بیانیه کانون نویسندگان ایران : اعدام بس! قتل و کشتار و سرکوب بس!
نزدیک به سه ماه از خیزش سراسری مردم به جان آمده می‌گذرد. در این مدت حاکمیت سرکوب‌گر برای خاموش کردن اعتراضات لایه‌های گوناگون جامعه و مردم، اعتراضاتی که از اختناق، فقر، سانسور، سرکوب، فساد، تبعیض و نابرابری سرچشمه می‌گیرد، فقط به تهدید و سرکوب لجام گسیخته توسل جسته و جز کشتار جوانان پاسخ دیگری به اعتراضات نداده است. حاکمیت در هراس از گسترش اعتراض‌ها، طی یک ماه اخیر شماری از معترضان را هم به احکام مرگبار محاربه و افسادفی‌الارض محکوم کرده است. در پی صدور احکام اعدام بود که حاکمیت آزادی‌ستیز برای زهر چشم گرفتن از مردم و ارعاب همگانی در سحرگاه ۱۷ آذر محسن شکاری را سبعانه و بی‌شرمانه به کام مرگ فرستاد. خبر کوتاه بود: محسن شکاری اعدام شد. در پی این قتل دولتی، چنان که انتظار می‌رفت، موج گسترده‌ای از اعتراض‌ها ایران و سراسر جهان را درنوردید: بس کنید! پاسخ اعتراض‌های مسالمت‌آمیز مردم به جان آمده قتل دولتی و اعدام نیست. گمان مبرید که با اعدام و کشتار گسترده می‌توانید صدای حق‌طلبی و آزادی‌خواهی مردم را خاموش کنید. مردم بیدار و آگاه را نمی‌توان با اعدام مرعوب کرد. این بود پاسخ مردم ایران و افکار عمومی جهان به سردمداران دار و شکنجه و اعدام.
کانون نویسندگان ایران که همواره با حکم اعدام، پیگیرانه مخالفت ورزیده است اعدام محسن شکاری را محکوم می‌کند و هشدار می‌دهد که جامعه باید هشیار باشد؛ حاکمیت آزادی‌ستیز در پی اعدام‌های دیگر است، و جنایت و کشتار و اعدام سر باز ایستادن ندارد.
کانون نویسندگان ایران ضمن محکوم کردن اعدام محسن شکاری، توسل به شیوه‌های وحشیانه بر ضد معترضان را از مصادیق بارز ضدیت با آزادی و آزادی بیان می‌داند و خواهان آزادی بی قید و شرط و فوری همه‌ی بازداشت شدگان چند ماه اخیر و تمامی زندانیان سیاسی است.
کانون نویسندگان ایران
۱۹ آذر ۱۴۰۱
